Recent Posts
Close
Η τελευταία έρευνα του ΣΕΒ (Μάιος 2021) ανέδειξε πολύτιμα ευρήματα αναφορικά με το μέλλον της εργασίας. Θα σταθώ σε τρία:
Η πρώτη ανάγνωση των παραπάνω μας λέει ότι, όλοι μας θα δουλέψουμε «αύριο», και αυτό το αύριο δεν αργεί, σε εργασίες και αντικείμενα διαφορετικά από αυτά που ξέρουμε έως σήμερα. Θα κατέχουμε θέσεις εργασίες που δεν τις γνωρίζουμε γιατί πολύ απλά δεν έχουν ακόμα σχηματιστεί.
Ομολογουμένως πρόκειται για πολυεπίπεδες αλλαγές και αυτό ίσως να προκαλεί κάποιο άγχος, ίσως και φόβο. Σπεύδω να απαντήσω ότι είναι απόλυτα κατανοητό! Θα προχωρήσω παρόλα αυτά τη σκέψη μου πέρα από αυτά τα πρώτα συναισθήματα.
Εδώ μιλάμε για αλλαγές ! Το ερώτημα που τίθεται στην εποχή που διανύουμε (4η βιομηχανική επανάσταση) δεν είναι εάν θέλω να αλλάξω αλλά μπορώ να μην αλλάζω όταν η ζωή μου και το περιβάλλον αλλάζει;
Δανείζομαι τα λόγια του ψυχίατρου Δ. Καραγιάννη ότι «οι άνθρωποι αλλάζουν όταν δεν θέλουν να είναι στο δοσμένο τους, στο ρόλο που τους έδωσαν». Εάν δεν αλλάξουμε το δοσμένο μας δημιουργικά τότε θα μας αλλάξει ο ίδιος ο χρόνος μέσω της φθοράς, θα «γεράσουμε» και δεν εννοώ βιολογικά!
Θα πρότεινα να διαβάσουμε αυτά τα νούμερα ως ευκαιρία. Ευκαιρία να φύγουμε από τα «δοσμένα» μας και να προετοιμαστούμε για μια καλύτερη και πιο δημιουργική εκδοχή του εαυτού μας. Θα περάσουμε ένα στάδιο που μπορεί, να αισθανόμαστε άβολα, να χρειάζεται περισσότερη ενέργεια και προσπάθεια αλλά πρόκειται για το αναγκαίο στάδιο μετάβασης προς την αλλαγή.
Εάν λοιπόν αναζητήσουμε την ευκαιρία τότε το βλέμμα μας θα μείνει και στο τρίτο bullet point της έρευνας που δεν έχει αυτά τα πομπώδη νούμερα!. «διαρκής αναβάθμιση δεξιοτήτων». Νομίζω ότι χρειάζεται να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη φράση. Φαίνεται να είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για να είμαστε έτοιμοι να «δούμε» τις ευκαιρίες και να πρωταγωνιστήσουμε στις αλλαγές.
Βλέπω ότι όλοι μας επενδύουμε στα παιδιά μας, στη δουλειά μιας, σε σπίτια, σε αγαθά και καλά κάνουμε! Αυτό που χρειάζεται να αναρωτηθούμε είναι κατά πόσο επενδύουμε στους εαυτούς μας και στην εξέλιξή/ανάπτυξή μας. Να καθίσουμε και να σκεφτούμε πόσο και με ποιους τρόπους επενδύουμε σοβαρά στον εαυτό μας. Τι γνώσεις, τι τεχνογνωσία, τι δεξιότητες, τι ταλέντα αποκτούμε, γιατί στο τέλος της ημέρας αυτά είναι που θα μας οδηγήσουν με ασφάλεια στο μέλλον. Η πεποίθηση ότι «ξέρω τη δουλειά μου», «έχω εμπειρία» και δεν χρειάζεται να μάθω κάτι άλλο ή να κάνω κάτι άλλο είναι περιοριστική και μας οδηγεί στη «γήρανση».
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να υιοθετούμε αυτή την πολυφορεμένη μεν αλλά πιο επίκαιρη από ποτέ φράση «δια βίου μάθηση» και να επενδύουμε στον εαυτό μας. Μόνον όταν φτιάξουμε ένα δυνατό και σύγχρονο εαυτό (personal brand) θα μπορούμε να απολαμβάνουμε και τις υπόλοιπες επενδύσεις μας. Και κάτι τελευταίο, μην ξεχνάμε ότι διανύουμε εποχές «από-ενοχοποίησης» πολλών πραγμάτων όπως π.χ. το να ζητάμε βοήθεια προκειμένου να γινόμαστε καλύτεροι. Ας βρούμε ποιος/ποιοι μπορούν να μας βοηθήσουν και ας ξεκινήσουμε το ταξίδι μας!
